Online bestelling

Redactioneel: Srebrenica, 30 jaar later: een valse noot in de ‘mnemosfeer’? (Frédéric Crahay)

Kroniek: Film: Quisling – The Final Days: Biecht van een collaborateur (Brecht Capiau)

Als je achternaam een bijvoeglijk naamwoord wordt in de filmwereld, dan valt je een zeldzame eer te beurt. Een ‘fellineske’ of ‘lynchiaanse’ film roept immers associaties op met de desbetreffende regisseur en betekent doorgaans dat die persoon het echt gemaakt heeft. Als er in die termen over het oeuvre van een andere cineast wordt gesproken, dan is dit een vorm van erkentelijkheid door pers en publiek die je niet mag onderschatten. Wie zijn achternaam in de politieke wereld ziet veranderen in een zelfstandig naamwoord, heeft vaak minder geluk. Het overkwam Vidkun Quisling (1887-1945), de minister-president van de Nationale Regering in Noorwegen tijdens de Tweede Wereldoorlog. ‘To act as a quisling’ betekent volgens de Oxford English Dictionary dat je je gedraagt als een verrader. Aan deze controversiële figuur heeft de bejubelde Noorse regisseur Erik Poppe nu een film opgehangen. We volgen Quisling die in de laatste maanden van zijn leven ‘te biecht’ gaat bij pastoor Peder Olsen. Diens dagboek vormt het uitgangspunt van deze rolprent.

• De onschendbaarheid van staatshoofden voor grove inbreuken op het Internationale Humanitaire Recht: Geschiedenis, evoluties, breuklijnen (Fabian Van Samang)

• Anti-fascism and the Cold War: The Fédération Internationale des Résistants (FIR) and the memory of the resistance (Maximilian Becker)

Memorial Site

• Het bloedbad van Moggiona, 7 september 1944: een gedeelde herinnering van burgers aan de ‘oorlog tegen burgers’ in Toscane (Viviana Agostini-Ouafi)

Boekenplank


Niet te missen